Going through my grandmother's drawers I found a little "treasure" from the past.
Ενώ ψαχούλευα τα συρτάρια της γιαγιάς μου βρήκα έναν μικρό "θησαυρό" από το παρελθόν.
Every summer, after school was over, my grandmother used to buy me an embroidery pillow (something like "paint-by-number" kind of stuff) so I would learn how to embroider AND pass my time creatively. Needless to say, I've never finished any of those. I would always start full of enthusiasm, but as the days went by, I'd prefer running around playing with my friends rather than being stuck on a chair, embroidering like "an old lady".
So, this one my friends, it's the only one that survived and it's ALMOST finished. A little worn out and dirty but I think I'll give it a try and save it, or even finish it and eventually make a cute pillow case with it.
Κάθε καλοκαίρι, αφού τελείωνε το σχολείο, η γιαγιά μου πάντα μου αγόραζε ένα κέντημα για να μάθω να κεντάω ΚΑΙ να περνάω δημιουργικά τον χρόνο μου. Περιττό να σας πω ότι δεν ολοκλήρωσα ποτέ κανένα. Πάντα ξεκινούσα γεμάτη ενθουσιασμό, αλλά καθώς περνούσαν οι μέρες, προ τιμούσα να τριγυρίζω και να παίζω με τους φίλους μου από το να μένω κολλημένη σε μια καρέκλα και να κεντάω σαν "γριούλα".
Έτσι λοιπόν, αυτό εδώ είναι το μοναδικό που επιβίωσε και που είναι ΣΧΕΔΟΝ τελειωμένο. Λίγο ταλαιπωρημένο και βρώμικο, αλλά λέω να προσπαθήσω να το σώσω ή ακόμα και να το ολοκληρώσω και να φτιάξω επιτέλους μια χαριτωμένη μαξιλαροθήκη.
What do you think?
Did your mother/grandmother used to put you through
creative summer breaks too?
Πώς σας φαίνεται;
Σας επέβαλε και εσάς η μαμά/γιαγιά σας,
δημιουργικές καλοκαιρινές διακοπές;
χαχαχα...Τι μου θύμισες τώρα!! Έχω κεντήσει άπειρα τέτοια σαν παιδί. Αναρωτιέμαι, τελικά, πως κάτι τόσο διασκεδαστικό και όμορφο σαν ασχολία, καταλήγει -όταν σου επιβάλλεται- να μοιάζει...τιμωρία!
ReplyDeleteΕίναι πολύ χαριτωμένο το λιονταράκι σου, σίγουρα αξίζει να το τελειώσεις!
Πραγματικά τότε ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ν'ασχολούμαι με τέτοια πράγματα, ακριβώς επειδή κατά κάποιον τρόπο ΕΠΡΕΠΕ. Και κοίτα τώρα που μου αρέσουν όλα τόσο πολύ. :-)
DeleteΠω πω! Κι εγώ στο ίδιο γκρούπ ανήκω! Έχω ένα ποντίκι. Εχουν πολύ γελιο αυτα, τωρα που μου το θύμισες, θα το κάνω κι εγώ, όπωσδήποτε!!
ReplyDeleteΘυμάμαι ότι είχα και μια Στρουμφίτα (κλασσική φιγούρα της εποχής) αλλά τώρα δεν έχω ιδέα που βρίσκεται. Μωρέ λες να πάω να αγοράσω κανένα καινούριο τώρα που καλοκαιριάζει και να θυμηθώ τα "παλιά"; ;-)
DeleteΕεεε αφου ψήνεσαι, το βλέπω! Είμαι σίγουρη οτι αν πετύχεις μια βιτρίνα που να έχει κάπου σε μια γωνιά ένα τέτοιο, θα μπεις να το πάρεις!
ReplyDeleteΜην το γελάς καθόλου, αν και νομίζω ότι θα το επιχειρήσω για χειμώνα που θα είμαι σαν την γιαγιά μπροστά από το τζάκι, γιατί καλοκαιριάτικα πάλι μάλλον θα έχει την ίδια τύχη με τα προηγούμενα και θα μείνει στη μέση. :-)
Delete